YAŞANMAMIŞ DUYGULAR KAHREDER YAŞANMASI MÜMKÜNKEN YAŞANMAYAN DUYGULAR ÖLDÜRÜR

Hayat, yaşadıklarımız kadar yaşayamadıklarımızın da hikâyesidir. Bazen bir “keşke”, bazen içimize gömdüğümüz bir “belki” sessizce oturur kalbimizin bir köşesine. Zamanla unutulacağı sanılır; ama aslında unutmaz, sadece sessizce bekler. İşte bu yüzden denir ki: “Yaşanmamış duygular hesap sorar.”

İçimizde Büyüyen Sessiz Çığlıklar

Yaşanması gereken bir aşk, söylenmesi gereken bir söz, başlanması gereken bir yolculuk… Hepsi birer duygudur. Zamanında yaşanmadığında, bastırıldığında ya da ertelendiğinde insanın içinde birikir. Bu birikim bazen hüzünle, bazen öfkeyle, bazen de pişmanlıkla geri döner.

Duygular yok olmaz; sadece saklanır. Ve saklanan her duygu, zamanı geldiğinde gelir ve hesap sorar:

“Neden beni yaşamadın?” Yaşamak isteyen yaşatmalı, sevilmek isteyen önce sevmeli, mutlu olmak isteyen mutlu olmalı. Öyle ya “İyilik görmenin yolu iyilik yapmaktan geçer”

Cesaret Etmenin Bedeli mi, Etmemenin Pişmanlığı mı?

Hayat, risklerle dolu. Ama hiçbir risk, yaşanmamış duyguların bedeli kadar ağır değildir. Birini sevdiğini söylememek, affetmek isterken susmak, içinden geleni yaşamak varken mantığın sesine esir düşmek… Bunların her biri birer ölüm gibidir.

Çünkü yaşanması mümkünken yaşanmayan duygular öldürür!

İçimizdeki heyecanı, merakı, sevgiyi, umudu… Belki de en çok kendimizi.

Peki Ne Yapmalı?

• Duygularınızı tanıyın. Ne hissettiğinizi anlamak, onları bastırmaktan daha güçlü bir eylemdir.

• Kendinize dürüst olun. Bir şeyi neden yapmadığınızı kendinize açıkça sorun. Korku mu? Toplum baskısı mı? Reddedilme ihtimali mi?

• Risk alın. En azından denemiş olmanın iç huzurunu yaşarsınız. Hiçbir şey yapmadan yaşlanmak, pişmanlıklarla dolu bir ömür bırakır geride.

• Anı yaşayın. Geçmişin yükünden ve geleceğin belirsizliğinden sıyrılın. Duygular, “şimdi” yaşanmak ister.

Sözün Özü

İnsan, yalnızca yaşadıklarıyla değil, yaşayamadıklarıyla da yorulur. Bir gün dönüp arkanıza baktığınızda, “İyi ki denemişim” diyebilmek için, duygularınıza kulak verin. Çünkü onlar sizi hayata bağlayan en güçlü iplerdir. Yaşanmamış bir duygu, bir gün gelir ve sadece hesap sormaz… Sizi siz yapan parçaları da beraberinde götürür.

Evet gün gelir yaşanmamış duygular hesap sorar! Kapılar bir bir yüzüne kapanır. Önceleri pişmanlık duygusu olarak beliren şey gün geçtikçe perişanlığa dönüşür. Bunun adı her nefeste azap, her adımda yüreğine saplanan bıçaklar ve içinde seni yok eden kocaman boşluk …

Ücretsiz Ön Görüşme