BDT ile Huzur Arayışı: Sessizliğin İçindeki Gürültüyü Dindirmek
İnsanın aradığı şey bazen başarı, bazen aşk, bazen anlam…
Ama çoğu zaman, bütün bu arayışların ardında yatan temel ihtiyaç: Huzur.
Huzur, dış dünyada aransa da; aslında iç dünyada kurulur, büyür, bazen de kaybolur.
Ve bu içsel dengeyi bulmak için kullanılan en etkili yöntemlerden biri: Bilişsel Davranışçı Terapi (BDT).
Huzur Nedir? Nerede Yaşar?
Huzur; kendinle, dünyayla ve zamanla savaşmamak demektir.
Ama modern yaşamda zihnimiz çoğu zaman bir savaş alanı gibidir:
Geçmişin pişmanlıkları
Geleceğin kaygıları
Şu anın yetersizlik hissi
Bütün bu içsel sesler arasında huzurun sesi kısılır.
BDT ise tam bu noktada devreye girer: “Zihin ne söylüyor? Ve bu söylediklerinin hangisi gerçek?”
1. Huzuru Bozan Zihinsel Gürültüyü Tanımak
BDT’nin temel varsayımı şudur:
Duygularımızı düşüncelerimiz belirler.
Yani huzursuzluk hissi, çoğu zaman otomatik ve sorgulanmamış düşüncelerden doğar:
“Her şey kötüye gidiyor.”
“Yetişemiyorum, yetemiyorum.”
“Kontrol bende değil.”
“Başkaları benden hep memnun olmalı.”
“Bir şey eksik ama ne?”
Bu düşünceler çoğunlukla gerçek değil; sadece zihnin alışkanlıkla kurduğu senaryolardır.
BDT, bu senaryoları ortaya çıkarır ve sorgulatır.
2. Huzur, Şu Anla Barış Yapıldığında Gelir
Zihnimiz ya geçmişin tekrarında ya da geleceğin varsayımlarında yaşar.
Ama huzur sadece şu anda mümkündür.
BDT, bireyin “şimdi” ile ilişkisini güçlendirir:
“Şu anın içinde ne var?”
“Zihnim beni nereye kaçırıyor?”
“Gerçek olan ne, varsayım olan ne?”
Böylece birey, zihninin anlattığı hikâyeye değil, yaşadığı ana kulak vermeye başlar.
3. Kontrol Alanını Fark Etmek
Huzursuzluk genellikle, kontrol edilemeyen şeyleri kontrol etme çabasıyla başlar:
Başka insanların düşünceleri, gelecekte olacaklar, geçmişte yaşananlar…
BDT bu noktada şu ayrımı öğretir:
“Ne benim elimde, ne değil?”
Bu farkındalık, zihinsel enerjiyi boşa harcamayı durdurur.
Ve gerçek huzur da, tam olarak bu kabullenme anında doğar.
4. İçsel Eleştirmeni Dönüştürmek
Birçok insanın içinde sürekli konuşan bir ses vardır:
“Yetersizsin.”
“Hata yaptın.”
“Bu senin suçun.”
“Mükemmel olmalısın.”
Bu ses, huzurun en büyük düşmanıdır.
BDT bu iç sesi fark ettirir ve yumuşatır:
“Bu düşünce bana nasıl hissettiriyor?”
“Bu ses bana mı ait, geçmişten taşıdığım bir yankı mı?”
“Daha şefkatli ve destekleyici bir iç konuşma nasıl olurdu?”
Zamanla birey kendi zihninde bir düşman değil, bir dost yaratmayı öğrenir.
5. Huzurun İçsel Kaynaklarını Güçlendirmek
BDT sadece “negatifi temizleme” değil; aynı zamanda pozitif duyguları besleme sürecidir.
Huzur da, bazen öğrenilen ve geliştirilen bir beceridir:
Şükretmeyi öğrenmek
Küçük anlarda güzelliği fark etmek
Öz bakım uygulamaları geliştirmek
İlişkilerde sınır ve samimiyeti dengelemek
Değerlere uygun yaşamaya yönelmek
Bütün bu içsel yatırımlar, zihnin dağınıklığını toparlar; kalbe yer açar.
Huzur, Bulunmaz. Elde Edilir.
BDT bize şunu öğretir:
“Huzur, dışarısı sessizleştiğinde değil; içerideki sesleri tanıyıp dönüştürdüğümüzde gelir.”
Zihin bir bahçe gibidir.
Oraya ne ekersen, onu biçersin.
Ve bazen tek gereken şey, şu soruyu sormaktır:
“Bu düşünce bana huzur veriyor mu, yoksa huzurumu mu çalıyor?”
İşte o andan itibaren, huzur bir ihtimal değil; bir yön olur.
Not (Genel bir bilgilendirme blog yazısıdır. Farkındalığın/ Cesaretin/ Kararlılığın için tebrik eder, Uzmandan profesyonel bir destek almanızı tavsiye ederim)
Ücretsiz Ön Görüşme
Yorumlar
Yorum Gönder